براساس گزارش نیوساینتیست، این مرد که تنها با نام گراهام شناخته می‌شود در مصاحبه‌ای با نیوساینتیست اعلام کرد وی زمانی که از یک خودکشی ناموفق جان سالم به در برد و به هوش آمد، دریافت دیگر مغزی ندارد.
گراهام پس از تلاشی ناموفق برای خودکشی با ستفاده از برق در وان حمام گفت احساس کردم که دیگر مغزی ندارم و به پزشکم می‌گفتم که داروها تاثیری بر من ندارند زیرا من مغزی ندارم، آن را با برق از بین برده‌ام.
بیماری گراهام سندروم کوتارد تشخیص داده شده‌است، اختلال روانی مرموزی که به واسطه وجود باوری تغییر ناپذیر درباره از دست دادن یا وجود نداشتن یک عضو بدن یا خون و یا روح تشخیص داده می‌شود. گراهام می‌گفت که حس بویایی و چشایی‌اش را از دست داده و نیازی به خورد غذا، صحبت کردن و یا هیچ کار دیگری ندارد و زمان خود را در قبرستان‌ها سپری می‌کند زیرا نزدیک‌ترین فاصله را تا مرگ دارد.
باتوجه به اینکه اطلاعات بسیار محدودی که درباره سندروم کوتارد وجود دارد از نمونه‌ای که در سال 1882 گزارش شده به دست آمده است، این مورد جدید برای پزشکان فرصتی مناسب برای بررسی بیشتر این اختلال بوده‌است. بررسی اسکن‌های مغزی گراهام موجب شگفتی بیشتر پزشکان شد زیرا نشان داد عملکرد مغز وی درهنگامی که این مرد درحال راه‌رفتن و یا صحبت کردن با دیگران است مشابه عملکرد مغزی فردی است که در بیهوشی به سر برده و یا خواب است با این تفاوت که گراهام ظاهرا بیدار است.
به گفته پزشکان ساختار فیزیکی مغز این بیمار کاملا سالم و بی‌عیب بود اما عملکرد مغزی وی نشان می‌داد که مغز در کما است.
با این‌همه خصوصیات زامبی مانند گراهام به مرور زمان و با استفاده از دارو و درمان‌های مختلف تخفیف یافته و وی دیگر احساس نمی‌کند که مغزش را از دست داده‌است.
